Henryk Opieński Vidéos
compositeur polonais
- violon
- Pologne
- compositeur ou compositrice, chef ou cheffe d'orchestre, musicologue, écrivain ou écrivaine, violoniste
Dernière mise à jour
2024-05-17
Actualiser
Ignacy Jan Paderewski Jules Combarieu Corda Henryk Opieński Rameau Couperin Scarlatti Soler Castaldi Chopin Liszt Boston Symphony Orchestra 1863 1903 1907 1909 1910 1920 1960
(1/3): (http•••) (2/3) (http•••) Nad Symfonią h-moll pracował Ignacy Jan Paderewski od 1903 do 1907 roku. Utwór powstał z okazji obchodów 40-lecia powstania styczniowego. Część trzecia, finałowe Vivace, upamiętnia wydarzenia lat 1863-64 - powstanie styczniowe i bohaterską walkę o wyzwolenie. Muzykę tej części cechuje szczególny dramatyzm i siła wyrazu, wynikające z zestawienia dwóch zmagających się ze sobą idei: nadziei na zwycięstwo, którą wyobrażają motywy oparte na melodii "Jeszcze Polska nie zginęła...", oraz "motywu przemocy" i marsza żałobnego. Całość wieńczy symbolizująca zwycięstwo błyskotliwa koda. Wszystkie części Symfonii h-moll wyróżnia mistrzostwo instrumentacji i różnorodność brzmień orkiestry. Monumentalne dzieło Paderewskiego po raz pierwszy zostało wykonane w Bostonie, 12 lutego 1909 roku przez Boston Symphony Orchestra pod dyrekcją Maksa Fiedlera. Niedługo potem zabrzmiało w Londynie - pod batutą Hansa Richtera i w Konserwatorium w Paryżu - pod kierownictwem André Messagera. Znany francuski krytyk muzyczny - Jules Combarieu, po usłyszeniu utworu napisał: " 'Symfonia' Paderewskiego jest dziełem bardzo osobistym. Jest nim naprzód pod względem technicznym, ponieważ - z wyjątkiem kilku taktów, gdzie mimowolnie myślałem o Berliozie - wypływa z natchnienia i nie zawdzięcza nic nikomu. Jest dziełem osobistym z racji wyższych. Paderewski to jeden z tych, którzy piszą, ponieważ mają coś do powiedzenia - i u nich talent jest promieniowaniem charakteru. Słyszałem kiedyś Paderewskiego mówiącego ze szczerą powagą: 'Uwielbiam muzykę, ale jeszcze bardziej kocham moją Ojczyznę'. Łatwo można odgadnąć, co dzieje się z takim uczuciem w duszy wielkiego polskiego artysty [...]. 'In Memoriam, Sursum corda' - pod tymi skromnymi tytułami pierwszej i ostatniej części 'Symfonii' przepływa nieprzerwany prąd gorącego uczucia." [cyt. za: Henryk Opieński "Paderewski", PWM, Kraków 1960, s. 93] Symfonia h-moll 'Polonia' po raz pierwszy została wykonana przed polską publicznością w 1910 roku we Lwowie, pod dyrekcją Henryka Opieńskiego, podczas Zjazdu Muzyków Polskich z okazji setnej rocznicy urodzin Fryderyka Chopina. Rok później zagrano ją w Warszawie. (Anna Iwanicka-Nijakowska, ze strony culture.pl) Obrazy (Paintings): Jerzy Kossak - Bitwa pod Komarowem, prawa i lewa część tryptyku Wojciech Kossak: Potyczka Patrol ułanów Jerzy Kossak - Patrol ułański Wojciech Kossak - Józef Piłsudski Leonard Winterowski: Pogoń ułanów za kozakami 1920 Epizod wojenny 1920 Jerzy Kossak: Pościg 6 pułku ułanów za bolszewikami Pościg ułanów za bolszewikami w saniach Pościg ułanów krechowieckich za bolszewikami Pogoń ułanów za kozakami Wojciech Kossak - Rewia kawalerii polskiej na Błoniach Krakowskich NA MOIM KANALE (ON MY CHANNEL): (playlisty z przesłanych filmów, sent films in playlists) Polska muzyka ludowa (Polish Folk Traditional Music) (http•••) Tradycyjna muzyka góralska (Polish Gorals’ Music) (http•••) Polska muzyka renesansowa i barokowa (Polish Renaissance and Baroque Music) (http•••) Polska muzyka XVIII i XIX wieku (Polish Music of 18 and 19 century) (http•••) Pan Wołodyjowski Potop muzyka (http•••) Polskie pieśni patriotyczne (Polish Patriotic Songs) (http•••) Polska muzyka symfoniczna okresu klasycyzmu (Polish Symphony Music of Classical Period) (http•••) Rameau Couperin Scarlatti Soler Castaldi (http•••) Polska muzyka średniowieczna (Polish Medieval Music) (http•••) Chopin (http•••) Liszt (http•••) Polska muzyka XX wieku (Polish Music of 20 c.) (http•••) Polski folk (http•••) Góry polskie zdjęcia (http•••) Tatry w muzyce i malarstwie (http•••) Polska muzyka filmowa (Polish Film Music) (http•••) Polskie organy Leżajsk Oliwa Kamień Pomorski (Polish Organs) (http•••)
Władysław Żeleński Zygmunt Stojowski Roman Statkowski Henryk Opieński Felicjan Szopski Bolesław Wallek Walewski Chopin 1837 1857 1859 1862 1866 1868 1870 1871 1872 1877 1878 1881 1882 1887 1897 1921
WŁADYSŁAW ŻELEŃSKI (ojciec Boya-Żeleńskiego), kompozytor, pianista, pedagog i dyrygent. Urodzony 6 lipca 1837 w Grodkowicach koło Krakowa, zmarł 23 stycznia 1921 w Krakowie. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w Krakowie pod kierunkiem Kazimierza Wojciechowskiego i kontynuował u Jana Germasza. W zakresie kompozycji kształcił się u Franciszka Mireckiego. W 1857 rozpoczął studia na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1859 przez krótki czas studiował grę na fortepianie u Alexandra Dreyschocka, później grę na organach oraz kompozycję pod kierunkiem Josefa Krejčiego w Pradze. Tam też w 1862 na Uniwersytecie Karola uzyskał dyplom doktora filozofii. W Paryżu studiował kompozycję u Napoléona Henri Rebera w Narodowym Konserwatorium Muzycznym w 1866, a od 1868 do 1870 uczył się kompozycji prywatnie pod kierunkiem Bertolda Damckego. Po powrocie do kraju początkowo działał w Krakowie, gdzie w styczniu 1871 odbył się jego pierwszy koncert kompozytorski, następnie przeniósł się do Warszawy i w latach 1872-78 był profesorem harmonii i kontrapunktu w Instytucie Muzycznym. W 1878 został powołany na stanowisko dyrektora artystycznego Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Tutaj zorganizował i przy współudziale Władysława Wiślickiego przez dwa lata prowadził amatorski chór mieszany, który z towarzyszeniem orkiestry Teatru Wielkiego dał pod jego batutą kilka koncertów. W 1881 przeniósł się do Krakowa, gdzie występował jako dyrygent koncertów symfonicznych - początkowo w latach 1882-85 Orkiestry Miejskiej, a w latach następnych orkiestry amatorskiej Towarzystwa Muzycznego. Z jego inicjatywy w 1887 powstało Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie, w którym aż do śmierci pełnił funkcję dyrektora. Prowadził tu klasę organów i teorię muzyki. Jego uczniami byli m.in. Zygmunt Stojowski, Roman Statkowski, Henryk Opieński, Felicjan Szopski i Bolesław Wallek-Walewski. Był autorem podręczników "Nauka harmonii i pierwszych zasad kompozycji" [wraz z Gustawem Roguskim] (1877) oraz "Nauka elementarna zasad muzyki" (1897). / Gra Chopin Trio: Bartosz Bryła - skrzypce , Paweł Failich - wiolonczela i Bogumił Nowicki - fortepian.
Władysław Żeleński Franciszek Mirecki Alexander Dreyschock Napoléon Henri Reber Damcke Zygmunt Stojowski Roman Statkowski Henryk Opieński Felicjan Szopski Wallek Walewski Gustaw Roguski Witkowski Teatr Wielki 1837 1857 1859 1862 1866 1868 1871 1877 1878 1881 1882 1887 1897 1921
WŁADYSŁAW ŻELEŃSKI (http•••) / Composer, pianist, pedagogue and conductor; born on 6 July 1837 in Grodkowice near Kraków, died on 23 January 1921 in Kraków. Żeleński's musical education began in Kraków with piano lessons, first underKazimierz Wojciechowski and then Jan Germasz, along with composition courses with Franciszek Mirecki. He enrolled at the Department of Philosophy of the Jagiellonian University in 1857 and from 1859 studied (for a short while) piano under Alexander Dreyschock and later organ and composition under Josef Krejãi in Prague. He received a PhD in Philosophy from Prague's Charles University in 1862. He then studied composition under Napoléon Henri Reber at the Paris National Music Conservatoire in 1866 and was a private student in composition under Bertold Damcke in 1868-70. After he had returned to his home country, he settled in Kraków and performed the first concert of his own compositions here in January 1871. He then moved to Warsaw and became professor of harmony and counterpoint at the Institute of Music. In 1878 he was appointed art director of the Warsaw Music Society. There, with the help of Władyslaw Wiślicki, he set up and conducted an amateur mixed choir for two years. Accompanied by the orchestra of Teatr Wielki, the choir gave several concerts under him. In 1881 Żeleński moved to Kraków to conduct symphony concerts of the City Orchestra in 1882-85 and of the amateur Music Society orchestra in later years. He was instrumental in establishing the Conservatory of the Kraków Music Society in 1887 and managed it until his death, running a course on organ and theory of music. His most notable students included Zygmunt Stojowski, Roman Statkowski, Henryk Opieński, Felicjan Szopski and Boleslaw Wallek-Walewski. Żeleński is the author of several textbooks: "Nauka harmonii i pierwszych zasad kompozycji / The Theory of Harmony and First Principles of Composition" [with Gustaw Roguski] (1877) and "Nauka elementarna zasad muzyki / The Theory and Elementary Principles of Music" (1897). He was the father of Tadeusz Boy-Żeleński, writer and translator of French literature. Gra Polski Kwartet Fortepianowy: Ewa Marczyk i Marek Marczyk - skrzypce i altówka, Kazimierz Koślacz - wiolonczela i Jerzy Witkowski - fortepian.
Frédéric Chopin Paderewski 1810 1849 1905 1934 1975
Frédéric Chopin +••.••(...)): - Mazurka in B flat minor opus 24 no. 4 - Mazurka in C major opus 68 no. 1 (3:28) - Mazurka in A flat major opus 59 no. 2 (4:40) Stanislas Niedzielski, piano Recorded in 1934 Stanislas (also spelled Stanisław) Niedzielski +••.••(...)) was born in Warsaw and studied with Sliwinski and Opienski, before taking lessons from Paderewski in Switzerland. At the age of twenty he gave his first concert in London, which launched his international career. He toured all over the world, including frequent performances in South Africa. Although his repertoire was varied and extensive, he is today, perhaps best known for his impassioned performances of Chopin's music. Niedzielski made his home in Paris, where he died in 1975 from a tropical disease contracted during an African tour. (Source: Naxos)
ou
- chronologie: Compositeurs (Europe). Chefs d’orchestre (Europe). Interprètes (Europe).
- Index (par ordre alphabétique): O...