Anna Amalia von Braunschweig-Wolfenbüttel Videos
Herzogin von Sachsen-Weimar-Eisenach
- Oper
- Sachsen-Weimar-Eisenach, Deutschland
- Komponist, Salonnière, Herausgeber
Letzte Aktualisierung
2024-05-19
Aktualisieren
Maria Ivogün Meyerbeer Verdi Brunswick Massenet Lark Shakespeare Schubert Kreisler Eckert Arditi Chopin Tosti Odeon 1891 1917 1919 1923
Maria Ivogün II * 18. November 1891 Budapest Ihr edlen Herrn allhier Arie des Pagen Urban aus "Die Hugenotten" (Meyerbeer) Aufgenommen 1919 Odeon LXX 76997 (Matr. Nr. XXB 6384) 2. Version Teurer Name dessen Klang (ital. ges.) Arie der Gilda aus "Rigoletto" (Verdi) Aufgenommen 1923 Brunswick 50081 B Je marche sur tons les chemins Szene der Manon manon" (Massenet) Aufgenommen 1923 Brunswick 50081 A Charmant Oiseau Arie aus "Perle du Bresil" (David) Aufgenommen 1923 Brunswick 30101 A Lo, here the gentle lark (Bishop-Shakespeare) Aufgenommen 1923 Brunswick 10174 B Horch! Horch! die Lerch (Schubert-Shakespeare) Aufgenommen 1923 Brunswick 10119 A Die Post (Schubert-Müller) Aufgenommen 1923 Brunswick 10119 B G’schichten aus dem Wiener Wald, Walzer (Strauß) Aufgenommen 1923 Brunswick 30107 A An der schönen blauen Donau, Walzer (Strauß) Aufgenommen 1923, Brunswick 10174 A O schöner Mai, Walzer (strauß) Aufgenommen 1923 Brunswick 50050 B : (30105 B) Liebesfreud (Kreisler) Aufgenommen 1923 Brunswick 50050 A : (30105 A) Schweizer Echolied (Eckert) Aufgenommen 1923 Brunswick 30107 B II Bacio (Arditi) ital ges. Aufgenommen 1923 Brunswick 30101 B Vilanelle (del Acqua) franz. ges. Aufgenommen 1917 Odeon XX 76981 (Matr. Nr. XXB 6331) Nocturne (Chopin-Tosti) . Aufgenommen 1917 Odeon LXX 76975 (Matr, Nr. XXB 6332)
Felicie Hüni Mihacsek Brunswick 1927
Felicie Hüni-Mihacsek sings "Nun eilt herbei" from "Die lustigen Weiber von Windsor" on Brunswick 50105-A/B, recorded in 1927.
Beethoven Woo Brunswick Malfatti Elisabeth Röckel Joseph August Röckel August Röckel Johann Nepomuk Hummel Freund Beethoven Orchester 1769 1771 1775 1792 1810 1813 1816 1829 1851 1859 1861 1865 1867
La Bagatelle en la mineur, WoO 59, « La Lettre à Élise » est une pièce musicale pour piano en la mineur composée par Ludwig van Beethoven en 1810. En 1865, le musicologue Ludwig Nohl retrouve la partition de l'œuvre. Celle-ci est en si mauvais état que seules les deux dernières lettres du titre (« SE ») sont encore visibles. Nohl les aurait ainsi probablement rapprochées de manière arbitraire du nom d'« Élise ». Néanmoins la partition est imprimée et publiée en 1867 sous le titre Für Elise (« Pour Élise »). A priori, aucune jeune femme de l'entourage du compositeur ne portait le prénom d'Élise. Selon une des hypothèses les plus probables et la plus retenue par les musicologues, Beethoven aurait en réalité appelé ce morceau Für Therese (« Pour Thérèse »), prénom que portaient deux femmes qui comptèrent énormément dans la vie sentimentale du compositeur : son élève Thérèse de Brunswick +••.••(...)) avec qui il entretint une idylle durant deux ans et Therese Malfatti von Rohrenbach zu Dezza (1792–1851), qui était la fille du Viennois Jacob Malfatti von Rohrenbach (1769–1829). Beethoven la demanda en mariage en 1810, mais celle-ci rejeta sa requête et épousa en 1816 le noble autrichien Wilhelm von Droßdik (1771–1859). La partition a été trouvée dans ses papiers. Une autre hypothèse, récente, de Klaus Martin Kopitz, est que la dédicataire était la soprano Elisabeth Röckel dont le nom de baptême était « Maria Eva Elise ». Elle fut présentée au compositeur par son frère, le ténor Joseph August Röckel, qui chantait dans Fidelio à l'époque où Beethoven dirigeait l'orchestre. Selon Kopitz, Beethoven et Röckel entretenaient des liens d'amitié très étroits, la véritable nature de leur relation restant toutefois incertaine. Kopitz mentionne que la cantatrice avait relaté qu'« au cours d'un dîner, Beethoven avait pincé son bras dans un geste de pure affection ». En 1813, elle épouse le compositeur Johann Nepomuk Hummel, l'ami et néanmoins rival de Beethoven. Peu avant la mort de ce dernier, elle obtint cependant de lui une boucle de ses cheveux. Die Bagatelle in A Moll, WoO 59, "Der Brief für Elise" ist ein Musikstück für Klavier in Moll, komponiert von Ludwig van Beethoven aus dem Jahr 1810. Im Jahr 1865 fand der Musikwissenschaftler Ludwig Nohl die Partitur des Werkes wieder. Diese ist in einem so schlechten Zustand, dass nur die letzten beiden Buchstaben des Titels ("SE") noch sichtbar sind. So hätte Nohl sie wahrscheinlich willkürlich mit dem Namen "Elise" zusammengebracht. Dennoch wird die Partitur 1867 unter dem Titel "Für Elise" gedruckt und veröffentlicht. A priori trug keine junge Frau aus der Umgebung des Komponisten den Vornamen Elise. Nach einer der wahrscheinlichsten und von Musikwissenschaftlern am meisten gewählten Hypothesen, Beethoven soll eigentlich dieses Stück Für Therese ("Für Therese") genannt haben, ein Vorname, den zwei Frauen trugen, die im Liebesleben des Komponisten sehr wichtig waren: seine Schülerin Therese aus Braunschweig +••.••(...)), mit der er zwei Jahre lang eine Idylle unterhielt, und Therese Malfatti von Rohrenbach zu Dezza +••.••(...)) , der die Tochter des Wieners Jacob Malfatti von Rohrenbach +••.••(...)) war. Beethoven bat sie 1810 um ihre Heirat, doch sie lehnte ihren Antrag ab und heiratete 1816 den österreichischen Adligen Wilhelm von Droßdik +••.••(...)). Die Partitur wurde in seinen Papieren gefunden. Eine weitere neuere Hypothese von Klaus Martin Kopitz ist, dass die Signistin die Sopranistin Elisabeth Röckel war, deren Taufname "Maria Eva Elise" lautete. Sie wurde dem Komponisten von seinem Bruder, Tenor Joseph August Röckel, vorgestellt, der in Fidelio sang, als Beethoven das Orchester dirigierte. Laut Kopitz hatten Beethoven und Röckel sehr enge Freundschaftsbeziehungen, wobei die wahre Natur ihrer Beziehung jedoch ungewiss blieb. Kopitz erwähnte, dass die Moderatorin berichtete, dass "Beethoven bei einem Abendessen seinen Arm in eine Geste reiner Zuneigung gezwickt hat". 1813 heiratete sie den Komponisten Johann Nepomuk Hummel, den Freund und dennoch Rivalen Beethovens. Kurz vor dessen Tod bekam sie von ihm jedoch eine Haarschleife.
Beethoven Woo Unger Brunswick Malfatti Elisabeth Röckel Joseph August Röckel August Röckel 1769 1771 1792 1807 1808 1810 1829 1851 1859
"„Für Elise" este o bagatelă pentru pian, în La minor, WoO 59, compusă de Ludwig van Beethoven, în jurul anului 1810. Lucrarea este supranumită Für Elise deoarece pe manuscrisul original scria Für Elise am 27 April zur Erinnerung von L. v. Bthvn (Pentru Elise, în 27 aprilie, ca amintire de la L. v. Bthvn). Nu se știe cu exactitate cine a fost Elise. Totuși, unii specialiști, între care și Max Unger, au sugerat că ar fi trebuit să se numească Für Therese, deoarece manuscrisul a fost găsit în posesia lui Therese von Brunswick, de care se îndrăgostise Beethoven. Alți specialiști cred că ar fi vorba de Therese Malfatti von Rohrenbach zu Dezza +••.••(...)), o elevă a lui Beethoven, pe care acesta a cerut-o de soție în 1810, fiind refuzat. Această Therese, care era fiica unui bogat comerciant vienez, Jacob Malfatti von Rohrenbach +••.••(...)), s-a măritat ulterior cu nobilul și omul de stat austriac Wilhelm von Droßdik +••.••(...)). Muzicologul german Klaus Martin Kopitz susține că este vorba despre Elisabeth Röckel, căreia apropiații îi spuneau Elise, o cântăreață germană venită la Viena în 1807 sau 1808. Cântăreața era sora lui Joseph August Röckel, cântărețul care a interpretat rolul lui Florestan în opera Fidelio, într-un spectacol dirijat chiar de Beethoven." dupa Wikipedia muzica: Beethoven - Für Elise (Love Story) versuri: Octavian Dumitrascu - "Noi doi"
oder
- Zeitleiste: Komponisten (Europa).
- Indizes (in alphabetischer Reihenfolge): B...